درباره هتل ابیانه اصفهان
آدرس : اصفهان ،نطنز ، اول جاده روستای ابیانه
هتل ابیانه اصفهان (3 ستاره ) در نطنز ابتدای جاده روستای ابیانه واقع شده است.
از مسیر جاده کاشان به
اصفهان، خودتان را به جاده نطنز برسانید. بعد از طی مسیر ۲۲ کیلومتری در جاده نطنز، به ابیانه خواهید رسید.
روستای ابیانه کجاست؟
ابیانه روستایی در بخش مرکزی شهرستان نطنز، از توابع استان
اصفهان است. این روستا در دامنه کوههای کرکس واقع شده است.
ابیانه در ارتفاع ۲۲۲۲ متری از سطح دریا واقع شده است.
طبیعت روستای ابیانه بسیار خوشآبوهوا و معتدل است. مردم محلی به آن ویونا هم میگویند. گفته میشود ابیانه یکی از مرتفعترین مناطق مسکونی ایران است.
تلفیق کویر و کوهستان در ابیانه، منظرهای بکر و زیبا پدید آورده است که این روستا را از سایر روستاهای ایران متفاوت میکند.
معماری سرخرنگ خانههای ابیانه همراه پوشش سنتی مردم محلی، باعث شده است تا سالیانه ۴۰ هزار توریست هوس سفر به این روستای بکر به سرشان بزند.
از آنجایی که ابیانه روستای مرتفع است، بهتر است فصل زمستان را برای سفر به این روستا انتخاب نکنید؛ مگر اینکه دوست داشته باشید.
منظره این روستای زیبا را زیر انبوه برفهای زمستانی تماشا کنید. سعی کنید فصل گلابگیری را هم برای سفر به ابیانه انتخاب نکنید.
احتمالا شلوغی این روستا در فصل گلابگیری شما را کلافه خواهد کرد.
فرهنگ و پوشش مردم ابیانه
یکی از جالبترین ویژگیهای مردم ابیانه، حفظ فرهنگ و سنتهای مخصوص به خودشان در طول سالها است. سبک زندگی مردم این روستا هنوز مثل دهههای قبل است .
و همهچیزشان، از لهجه و پوشش تا مراسم و آیینهای مناسبتیشان شکل سنتی خود را حفظ کرده است.
در بدو ورود به این روستا، توجهتان به خانههایی جلب خواهد شد که بهصورت طبقهطبقه روی هم ساخته شده است. هر طبقه یک خانه است و به یک خانواده اختصاص دارد.
این نوع معماری، خاص روستاهایی است که روی دامنه کوه واقع میشوند. مشابه این بافت را میتوان در روستاهایی در کردستان، گیلان، کرمانشاه و آذربایجان پیدا کرد.
خانههای روستای ابیانه سرخرنگ است و معماری متحدالشکلی دارد. اکثر این خانه از بیرون شکل واحدی دارد و همین شباهت، نظم زیبایی در روستا به وجود آورده است.
دومین چیزی که توجه هر گردشگر را به خود جلب میکند، پوشش زیبای مردم ابیانه است. پوششی که طی سالهای متمادی یکدست باقی مانده است.
زنان روستای ابیانه دامنهای پرچین و دولایه میپوشند که معمولا لایه زیرین مشکیرنگ و لایه بالایی رنگیرنگی است.
اما مشخصه اصلی پوشش زنان ابیانه، چارقدهای گلدار بزرگی است که تا پایین کمر آنها را میپوشاند. مردان ابیانه هم پوشش مخصوص به خودشان را دارند.
آنها بلوزهای بلند با شلوارهای گشاد که دبیت نام دارد میپوشند.
گفته میشود ارتباط کم مردم روستای ابیانه با شهرهای اطرافشان در طول تاریخ، دلیل اصلی حفظ سنت و فرهنگ دیرینه و غنی آن است.
مردم روستا سعی و اهتمام زیادی در حفظ فرهنگها و سنن گذشته خود دارند و برای بقای زندگی سنتی خود تلاش بسیاری میکنند.
تلاشی که در نوع خود بینظیر و ستودنی است.
گشتوگذار در ابیانه
ابیانه آنقدر زیباست که اگر بخواهید صرفا از زیبایی ظاهری روستا لذت ببرید میتوانید یک روز تمام خودتان را سرگرم کنید.
گشتوگذار در کوچهپسکوچههای ابیانه و تماشای مردمی که زندگیشان بیتوجه به زندگی مدرن و بیروح این روزها در جریان است، برای بسیاری از گردشگران لذتبخشترین کار دنیاست.
میتوانید در طول گردشتان در روستا، مردمی را ببینید که محصولات غذایی خود را به گردشگران میفروشند.
خشکبار، صنایعدستی، کشک و لواشک از بیشترین محصولاتی است که احتمالا در طول گردشتان به روستا به آنها برخورد خواهید کرد.
مغازههای کوچک که با همان ساختار سنتی کل روستا ساخته شده است، درهای کوچک مغازهها که گاهی بعضیهایشان به اندازه یک پنجره است .
و سادگی وسایل موجود در مغازهها، برای ساعاتی کوتاه هم که شده، شما را از دنیای مدرن و خشک بیرون جدا خواهد کرد.
بنابراین قدمزدن میان این همه المان سنتی و فرصت تجربه سبک زندگی مردم روستا تجربهای بینظیر است که احتمالا کمتر فرصت تکرار آن را خواهید داشت.
اطراف روستا و در کوچهباغهای باریک روستا که زیباییشان با دیوارهای کاهگلی کوتاه چندبرابر میشود، میتوانید درختان زیادی ببینید.
درختانی که در فصل بهار پر از شکوفه میشوند و جلوه خاصی به روستا میبخشند و در پاییز طوفان رنگها را به پا میکنند تا دل گردشگران را ببرند.
نکته جالب درباره روستا این است که از زمانی که کارشناسان به مردم روستا اعلام کردند که دیواره کوه بیش از این طاقت ساخت بنای دیگری را ندارد،
کسی در روستا ساختوساز انجام نمیدهد و همه خانوادهها انبارهایشان را روی تپه نزدیک روستا بنا کردهاند.